Tegoroczna pielgrzymka Ruchu Rodzin Nazaretańskich odbywała się pod hasłem „Rozpalić na nowo dar Boży”, które nawiązuje do wezwania św. Pawła skierowanego do św. Tymoteusza, jego bliskiego ucznia: „przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez włożenie moich rąk” (2 Tm 1, 6). Darem Bożym – charyzmatem, który pielęgnujemy w naszym Ruchu pod opieką Kościoła, jest łaska zawierzenia się Maryi i życia w komunii z Nią, aby wzrastać w komunii z Chrystusem. Ten dar otrzymaliśmy we wspólnocie Ruchu, w niej i dzięki niej możemy go rozwijać i żyć nim na co dzień.

Podejmując nasze pielgrzymowanie pragnęliśmy odpowiedzieć na wezwanie papieża Franciszka, aby każdy wierny i każda wspólnota poświęcili się Niepokalanemu Sercu Maryi w intencji Kościoła i ludzkości, a zwłaszcza Rosji i Ukrainy. Rok temu, w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, 25 marca, Ojciec Święty dokonał tego poświęcenia w jedności ze wszystkimi biskupami świata.


Już w czasie podróży do Częstochowy mieliśmy okazję wejść w ducha zawierzenia rozważając podczas modlitwy różańcowej fragmenty konferencji św. Maksymiliana Kolbe zaczerpnięte z książki Aby Ona żyła w nas i przez nas . Myśli tego Świętego, jednego z patronów naszego Ruchu, towarzyszyły nam również podczas adoracji Najśw. Sakramentu w archikatedrze częstochowskiej, która była pierwszą stacją naszej pielgrzymki. Były one przeplatane pięknymi rozważaniami z książki In Sinu Jesu.


Po adoracji wysłuchaliśmy świadectwa Doroty z Warszawy, która opowiedziała o doświadczeniu duchowej obecności i matczynej opieki Maryi w swoim życiu. Jej spotkanie z Matką Bożą rozpoczęło się od uczestnictwa w różańcu rodziców za dzieci. Gdy przyszło trudne doświadczenie bezsilności związane z wchodzeniem dziecka w dorosłe życie, zrozumiała, że ratunek odnajdzie tylko w Maryi. Odpowiedzią na jej wołanie były łaski, których doświadczyła podczas pielgrzymki do Medjugorje a następnie na Jasnej Górze, gdy w jedną z pierwszych sobót miesiąca wzięła udział w zawierzeniu się Niepokalanemu Sercu Maryi Królowej Polski. Owocem tego zawierzenia była cudowna interwencja Maryi w życie jej rodziny. Dorota była bardzo wdzięczna, że przez swoje świadectwo mogła podziękować Matce Bożej za doznane łaski. Nie jest członkiem Ruchu Rodzin Nazaretańskich, ale bardzo umocniła naszą wiarę w obecność i działanie Maryi w naszym życiu. Przypomniała nam również, że aby wzrastał w nas dar Boży, musimy dzielić się nim z innymi.

W archikatedrze wysłuchaliśmy również konferencji ks. Dariusza Kowalczyka, moderatora krajowego RRN. Przygotowała nas ona do spotkania z Matką Bożą obecną w cudownej ikonie jasnogórskiej i do ponowienia naszego zawierzenia przed Jej obliczem. Odnosząc się do hasła pielgrzymki: Rozpalić na nowo dar Boży, Ksiądz Moderator nawiązał do starożytnego przedstawienia Maryi jako krzewu gorejącego Boskim płomieniem. Jest to ogień Ducha Świętego, którego jest Oblubienicą – ogień miłości i oczyszczenia, który Jezus przyszedł rzucić na ziemię (Łk 12, 49) i który zapowiadał św. Jan Chrzciciel (Mt 3, 11). Działa on w naszym życiu poprzez codzienne wydarzenia, aby pogłębić i utrwalić otrzymane przez nas dary Boże. Ksiądz Moderator przypomniał, że dar komunii życia z Maryją nie został nam ofiarowany jako coś gotowego, ale jest jak ziarno, które ma stopniowo i nieustannie wzrastać na glebie naszych serc, i wydawać plon. Nie możemy dopuścić, aby ten dar został zakopany w ziemi i zmarnowany. Dlatego powinniśmy często odnawiać nasze zawierzenie Maryi.

Pielgrzymka - przejście na Jasną Górę

Po konferencji wyruszyliśmy z archikatedry w pieszej pielgrzymce na Jasną Górę. W drodze towarzyszyła nam modlitwa różańcowa przeplatana rozważaniami fragmentów homilii, którą św. Jan Paweł II wygłosił w Fatimie 13 maja 1982 r., w rocznicę zamachu na placu św. Piotra.

Centralnym punktem naszego pielgrzymowania było ponowienie aktu oddania w kaplicy jasnogórskiej. Ksiądz Moderator przypomniał na wstępie apel papieża Franciszka a potem odczytał fragment Ewangelii św. Jana opisujący scenę pod krzyżem (J 19, 25-30). W krótkim komentarzu odniósł się do słów bł. kard. Stefana Wyszyńskiego, który w 1951 r. wyraził pragnienie, że „idea o. Kolbego zwycięży w Polsce, że przez jego ofiarę kult Niepokalanej będzie wśród nas wzrastał, że ten kult rozwinie się i będzie doskonałym środkiem odnowienia ducha wśród nas”. Dokonało się to przez program Wielkiej Nowenny [1]. Sam akt odnowienia naszego zawierzenia poprowadziły małżeństwa z Koordynacji Krajowej RRN. W głębokim przeżyciu tego pięknego czasu pomogły nam „nasze” pieśni: „Zawierzyłeś Panie mnie” i „Miłość daje nam Pan”.

Bezpośrednio po odnowieniu zawierzenia Maryi rozpoczęła się Eucharystia w bazylice jasnogórskiej, koncelebrowana przez niemal trzydziestu kapłanów. Przewodniczył jej i homilię wygłosił ks. Andrzej Kopczyński z diec. warszawsko-praskiej, członek Koordynacji Krajowej RRN. Ks. Andrzej przypomniał, że każdy z nas ma z woli Chrystusa miejsce w Sercu Maryi i jest nieustannie otoczony Jej czułą miłością. Ona zawsze jest z nami, szczególnie wtedy, gdy przeżywamy chwile ważne i trudne. Czy jednak my Jej nie opuszczamy w naszej codzienności? – zapytał. Zachęcił nas, abyśmy wobec innych stali się apostołami miłości Matki Bożej. W dzisiejszych czasach najlepszą i najskutecznejszą formą tego apostolstwa jest nasze osobiste, ciche trwanie w obecności Matki Bożej.

Pod koniec Mszy św. miały miejsce podziękowania i ogłoszenia. Na koniec ks. Andrzej udzielił wszystkim błogosławieństwa. 

[1] Por. O. Jerzy Domański OFM Conv, Apostoł O. Maksymilian Kolbe (1894-1941), w: W nurcie zagadnień posoborowych, t. 1, Warszawa 1967.