Przesłanie ks. bp. Andrzeja Siemieniewskiego do Ruchu Rodzin Nazaretańskich z okazji beatyfikacji Ojca Świętego Jana Pawła II

wersja angielska,wersja hiszpańska,wersja francuska

Wrocław, 19 marca 2011 r.

 

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Beatyfikacja Ojca Świętego Jana Pawła II ogłoszona niedawno przez papieża Benedykta XVI jest dla całego Kościoła powszechnego wielkim znakiem czasu.

Wyrażam głęboką radość z faktu, że z tej okazji Ruch Rodzin Nazaretańskich organizuje dla swoich członków i sympatyków międzynarodową pielgrzymkę do Rzymu oraz międzynarodowe rekolekcje dla kapłanów. Będzie to niewątpliwie ważne i symboliczne zwieńczenie okresu ostatnich kilkunastu miesięcy, w którym członkowie Ruchu w Polsce, kapłani i świeccy, podejmując zalecenia władz kościelnych, z pomocą łaski Bożej przezwyciężyli kryzys zaistniały w kierownictwie Ruchu. Ufam, że podjęty trud wypracowania nowej formy syntezy materiałów i metod formacji pogłębi wśród członków Ruchu jakże cenny dla całego Kościoła charyzmat dążenia do komunii życia z Chrystusem przez Maryję.

Gorąco zachęcam wszystkich członków i sympatyków Ruchu Rodzin Nazaretańskich do podjęcia pielgrzymiego trudu i wyrażam nadzieję na spotkanie w Rzymie. Wszystkim z całego serca udzielam pasterskiego błogosławieństwa.

+ Andrzej Siemieniewski

Biskup pomocniczy Archidiecezji Wrocławskiej
Delegat Konferencji Episkopatu Polski
ds. Ruchu Rodzin Nazaretańskich

 

Kochani,

 

Z wielką radością przekazujemy przesłanie Księdza Biskupa Andrzeja Siemieniewskiego, Delegata Konferencji Episkopatu Polski ds. Ruchu Rodzin Nazaretańskich, skierowane do nas z okazji międzynarodowej pielgrzymki RRN do Rzymu i międzynarodowych rekolekcji kapłańskich.

Jednocześnie w imieniu wszystkich członków Ruchu pragniemy wyrazić głęboką wdzięczność Księdzu Biskupowi za słowa pełne otuchy i nadziei, tak nam dzisiaj potrzebne.

Niewątpliwie wydarzenia ostatnich lat niejako zmusiły nas wszystkich, choć zapewne w różnym stopniu, do stanięcia w prawdzie i uczciwej refleksji nad tym, w jaki sposób realizowaliśmy powierzony nam charyzmat dążenia do komunii z Chrystusem przez Maryję. Jest to charyzmat zakładający m.in. pokorne uznawanie odkrywanej słabości i ufne powierzanie jej Bożemu Miłosierdziu przez pośrednictwo naszej duchowej Matki.

Dzisiaj poprzez Biskupa Delegata, Kościół kieruje do nas słowa pełne zaufania, a zarazem słusznych oczekiwań. Wydaje się, że są one dla nas wyzwaniem do odnowienia wierności naszemu charyzmatowi. Zachęcajmy się więc nawzajem do tego, abyśmy dziękując Panu za okazane nam miłosierdzie i życzliwość, nieustannie trwali w postawie oczekiwania wszystkiego od Niego, Dobrego Pasterza, bez którego nic nie możemy uczynić. W ten sposób z pewnością jak najlepiej wypełnimy Jego wolę i nie zawiedziemy okazanego nam zaufania.

Z braterskim pozdrowieniem w Chrystusie Panu

Koordynacja RRN

Apostołowie, tak otwarci i posłuszni w momencie poprzedzającym cud rozmnożenia chleba… przestali być jak owce nie mające pasterza i poczuli się mocni. Gdy przyszło im walczyć z żywiołem morza, usiłowali sami przezwyciężyć napotkane trudności… Być może za bardzo jeszcze liczyli na siebie, na własną wiedzę i doświadczenie i nie chcieli trwać w postawie owcy bezradnej, oczekującej wszystkiego od pasterza.

Nie wystarczy, że niekiedy, w szczególnych momentach twojego życia, jest w tobie coś z postawy owcy nie mającej pasterza. Trzeba, byś swoją słabość i nicość uznawał stale i byś stale zdawał sobie sprawę z tego, że bez zaufania Dobremu Pasterzowi zginiesz…

Dopiero gdy twoje życie będzie trwaniem w postawie owcy nie mającej pasterza, Bóg, mimo że jesteś słaby i grzeszny, uzdolni cię do takiego korzystania z najcenniejszych Bożych łask… by one cię przemieniały.

(Zawierzyć miłości, Warszawa 1998, s.23-26)